- vuruşdurmaq
- icb. Bir-birinin üzərinə salışdırmaq, savaşdırmaq, aralarına dava salmaq. Dostları vuruşdurmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
vuruşdurmaq
Look at other dictionaries:
vuruşdurma — «Vuruşdurmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutaşdırmax — (Ağdam, Bərdə, Şuşa) 1. güləşdirmək. – Uşaxları tutaşdırdıx, Məmişin oğlu səninkini yıxdı (Ağdam) 2. dalaşdırmaq, vuruşdurmaq, döyüşdürmək. – Qabaxlar qoş tutaşdırardılar (Bərdə); – Uşaxları tutaşdırmaxdan ləzət alırsaη, də:sən (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğuşdurmaq — icb. Bir biri ilə dalaşdırmaq, savaşdırmaq, vuruşdurmaq. <Avam camaat> Bakının ətraf kəndlərindən məşhur cins qoyun itlərini küçüklüyündən Bakıya gətirib il yarım, iki il bəsləməyə başlar və boğuşdurmaq üçün hazırlaşdırardılar. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dalaşdırmaq — f. Vuruşdurmaq, vuruşmalarına səbəb olmaq. Uşaqları dalaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dava — 1. is. <ər.> 1. Dalaşma, söyüşmə; çarpışma, vuruşma. Artıq bu səfər heç bir zor, heç bir dava kar eləmədi. S. Rəh.. Dava axtarmaq – heç bir şey üstə dava etməyə çalışmaq, dava etmək üçün bəhanə axtarmaq. <Səlimnaz xanım:> Sən bu gün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döyüşdürmək — icb. Bir biri ilə vuruşdurmaq, dalaşdırmaq, toqquşdurmaq. Qoç döyüşdürmək. – On üç yaşına çatana kimi mən küçələrdə xoruz döyüşdürürdüm. C. M.. // Bərk boşluğunu yoxlamaq üçün yumurtaların uclarını birbirinə vurmaq. Məlumdur ki, uşaqlar yumurta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnə — is. <ər.> 1. Qarışıqlıq, ara pozma, ara qarışdırma; adamları, camaatı və s. birbirilə vuruşdurmaq, aralarını pozmaq üçün gizlicə hazırlanan qəsd, xəyanət, fitnəfəsad; provokasiya. Sən ömründə fitnə toru qurmamısan; Min insanla bölüşmüsən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləc — sif. <ər.> Tərs, höcət, inad. Ləc düşmək – bax ləcləşmək. . . Kişi arvadına deyir: – Ay arvad, heç qəm eyləmə, nə qədər canım sağdır, hər günün xərcin qazanacağam. Amma, deyəsən, şah mənimlə ləc düşmüşdür. (Nağıl). Ləc salmaq – iki adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
